Głównym kierunkiem leczenia w zaburzeniach demencyjnych (otępiennych) jest farmakoterapia. Tymczasem coraz bardziej na znaczeniu zyskują metody, które nie zastępują leczenia podstawowego, ale stanowią ważne uzupełnienie procesu terapeutycznego.
Poniżej prezentujemy wybrane sposoby, które pozwalają na złagodzenie niepokoju u chorego, ale także stwarzają możliwość zaspokajania potrzeby bliskości, użyteczności, zajęcia czy przyjemności.
Terapia lalką – Doll Therapy
Ta terapia polecana jest u chorych, szczególnie kobiet, ze średniozaawansowaną chorobą otępienną. Polega na tym, że chorym daje się pod opiekę lalkę, najlepiej jak najbardziej przypominającą dziecko. Dla wielu osób zajmowanie się lalką spełnia rolę sensownego zajęcia i zapobiega nudzie. Dodatkowo uspokaja, aktywuje procesy myślowe i przywołuje zwykle przyjemne odczucia związane z kontaktem z dzieckiem.
Więcej o tej metodzie można przeczytać tutaj: https://www.alzstore.com/doll-therapy-dementia-s/1516.htm
Metoda Montessori
Twórcą metody Montessori Senior – Montessori Lifestyle®, jest dr Cameron Camp, psycholog, specjalista w dziedzinie gerontologii. Metoda jest z powodzeniem wykorzystywana w terapii i pracy z osobami starszymi, w szczególności osobami doświadczającymi zaburzeń demencyjnych (otępiennych). Opiera się ona na kilku założeniach:
- Osoba chorująca jest w stanie nadal wiele rzeczy robić samodzielnie, wystarczy odpowiednio dostosować otoczenie i warunki.
- Bazuje się na mocnych stronach, a nie deficytach danego chorego.
- Niektóre utracone umiejętności, mogą zostać przywrócone.
- Uczenie następuje poprzez działanie.
- Ważne jest pozostawianie wyboru podopiecznemu.
Więcej o tej metodzie można przeczytać tutaj: https://epale.ec.europa.eu/pl/blog/radosc-uczenia-sie-przez-cale-zycie-wedlug-metody-marii-montessori-dla-seniorow-rozmowa-z
Terapia reminiscencyjna (praca na wspomnieniach)
Wykorzystuje pamięć dawną i różnorodne skojarzenia pobudzające wspomnienia. W rozmowie przywołuje się dawne wydarzenia, doświadczenia z przeszłości chorego. Aby wspomóc przypominanie wykorzystuje się też przedmioty dawniej używane, gazety, zdjęcia, które kojarzą się z tym, co minęło. Dobrym pomysłem jest także włączenie do terapii muzyki, znanych choremu utworów, piosenek.
W zależności od stanu chorego praca z fotografiami może polegać na opisywaniu tego, kto jest na zdjęciu, w jakich okolicznościach zostało zrobione. Można także porządkować zdjęcia tematycznie, np. z pracy zawodowej, wakacji lub nadawać im tytuły.
Więcej na temat metody można przeczytać tutaj: https://gerontologia.org.pl/wp-content/uploads/2016/05/2005-03-10.pdf
